biz ki en sagir kulaklara sevdalar fisildardik sabah serinligi tasirdi ezgilerimiz kan uyku infazlar için kapilar çaldiginda burçlarimizda kefenleri kana bulayip kollarina sardik rüzgarin ölüm çaresiz kalip çigliklar atti arkamizdan
o büyük sevdayi bu kadar umutlu bu kadar namuslu tasimak için tereddüt etmedik egilmedik kanimizla yazilacakti umudun siiri adini koymustuk özgürlügün bir kez çikmisti agzimizdan söz
ve biz pimi çekilmis yürekle dalmistik karanligin ortasina dilimizde kurtulus türküleri mataramizda ab-i hayat ve düserken özgürlük renginde bir gülüs vardi yanagimizda